Τώρα που το καλοκαίρι είναι
πλέον τόσο κοντά, θα ήθελα να κάνω ένα αφιέρωμα για
ένα από τα δημοφιλέστερα κοκτέιλ στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, το Mojito, ένα
υπέροχο δροσιστικό ποτό για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, την προέλευσή
του, τους θρύλους γύρω από αυτό, την αυθεντική συνταγή και τις παραλλαγές του.
Η λέξη mojito είναι υποκοριστικό του mojo , μια αφρικάνικη λέξη-κατάλοιπο της
δουλείας και σημαίνει μικρό ξόρκι. Τη
λέξη mojo τη συναντάμε και στη κουζίνα της Κούβας για κάποιες σάλτσες με βάση το χυμό του lime και
άλλων εσπεριδοειδών. Υπεύθυνοι για την ονομασία αυτή λέγεται ότι είναι οι φτωχοί αφρικανοί σκλάβοι που
εργάζονταν ως την αρχή του προηγούμενου αιώνα στη φυτείες
ζαχαροκάλαμων στη Κούβα και έπιναν ένα
μίγμα με βάση τον προπομπό του σύγχρονου ρούμι το aquardiente( αφιλτράριστο ρούμι από
ζαχαροκάλαμο) με χυμό lime,
ζάχαρη και μέντα, σαν προληπτικό φάρμακο, ενώ
κατ΄ άλλους για να ξορκίσουν την ‘’τύχη’’ τους.
Επίσης ένας θρύλος
λέει ότι το ίδιο αυτό μίγμα νωρίτερα, εφηύρε και έπινε ο ‘’el drague’’, ένας Άγγλος πειρατής(sir Drake) που είχε σαν ορμητήριό
του στην Καραϊβική την Κούβα, αντικαθιστώντας το αγαπημένο του κονιάκ, με το
άφθονο και λόγω της περιοχής aquardiente .
Στην Αμερική βρίσκουμε
τη συνταγή αυτή, όμως, και δια μέσου μιας οικογένειας κοκτέιλ των ‘’smash’’ χωρίς να περιέχει το χυμό του lime, με τα υπόλοιπα όμως συστατικά του
και τον τρόπο παρασκευής του ίδιο(‘’smash rum’’ cocktail),
σε ένα παλιό αμερικάνικο οδηγό
κοκτέιλ του 1860. Πιθανόν, η σύνθεσή της είχε έρθει από τους Κουβανούς
ιδιοκτήτες φυτειών στη νέα ήπειρο.
Το Mojito, λοιπόν, είναι ένα
παραδοσιακό Κουβανέζικο cocktail και οι Κουβανοί το αγκάλιασαν με πάθος και το
ταύτισαν με την ανεξαρτησία τους τον
Μάιο του 1902.
Αλλά παρότι η πατρότητα της αυθεντικής συνταγής χάνεται στον χρόνο, πιθανολογούμε ότι το
Mojito
με την ονομασία που όλοι ξέρουμε και με την προσθήκη της σόδας στη
σύγχρονη και τελική μορφή του, διαδόθηκε την εποχή της ποτοαπαγόρευσης (1920-1933),με
σκοπό, όπως και για άλλα ποτά, το ‘’καμουφλάρισμα’’ του αλκοόλ.
Στην Αβάνα, όμως, ο Ernest Hemmingway(έζησε εκεί ένα
μεγάλο μέρος της ζωής του) στη περίοδο του μεσοπολέμου δεν χρειαζόταν να ‘’καμουφλάρει’’ το
πάθος του για το αλκοόλ και ελεύθερα έπινε το Mojito του στο ‘’Bodega La Complaciente’’, ένα μικρό
χώρο που πουλούσε και σέρβιρε παραδοσιακά κουβανέζικα προϊόντα
στους θαμώνες του, στη παλιά συνοικία της πόλης.Τον χώρο αυτό, το 1942, ο Angel Martinez αγόρασε και μετονόμασε αρχικά σε ‘’Casa Martinez’’ και αργότερα στο
θρυλικό bar ‘’Bodegita del Medio’’, δημιουργώντας ένα
μποέμ τόπο με ευχάριστο περιβάλλον που
προσέλκυσε διάσημους συγγραφείς, μουσικούς, ηθοποιούς και
δημοσιογράφους.
Από την εποχή εκείνη και ύστερα το Mojito παρέμεινε
στην αφάνεια, και μόνο προς τα τέλη τις δεκαετίας του ΄90, με την ενθάρρυνση του τουρισμού και τη
νομιμοποίηση του δολαρίου στις συναλλαγές
από το καθεστώς της χώρας, κατάφεραν
οι τουρίστες ανάμεσα στα τοπικά
προϊόντα της Κούβας να γευθούν και να μάθουν για το εθνικό της ποτό.
Ώσπου στα ξαφνικά εμφανίστηκε στην ταινία του James Bond ‘’Die Another Day’’ το 2002 σε μία σκηνή,
όπου ωθεί κυριολεκτικά ο πράκτωρ 007 ένα Mojito, στα χέρια της ωραίας και τόσο σέξι της υπόθεσης Jinx.Από τότε, η ζήτησή του εκτοξεύτηκε και σπάνια βρίσκεις
κάποιον που να μην έχει δοκιμάσει έστω και μια φορά το δημοφιλή αυτό cocktail.
Η Συνταγή και η εκτέλεσή της που παραθέτω είναι η παραδοσιακή.
Είναι η πιο αξιόπιστη και δοκιμασμένη
από πολλούς, τα χρόνια ακόμη που το διάσημο πλέον ποτό δεν ήταν και τόσο γνωστό.
Δεν περιέχει κομμάτια lime, αλλά τον χυμό του.Οπως επίσης δεν περιέχει και μαύρη ζάχαρη,
αλλά λευκή. Η μέντα έχει πάνω από 30 διαφορετικές ποικιλίες, αλλά αυτή που
φύεται στη Κούβα και χρησιμοποιείται στο
Mojito,
είναι η ποικιλία hierbabuena, με μικρή διαφορά στη γεύση από τις άλλες. Επίσης, παραθέτω και βίντεο από
το πασίγνωστο ‘’Bodegita del Medio’’(με υπογραφή του ο Ernest Hemmingway δηλώνει ότι εκεί έπινε το καλύτερο Mojito) με την παρασκευή του αγαπητού αυτού κοκτέιλ, από τον bartender του θρυλικού αυτού bar.
Επειδή τα συστατικά που το αποτελούν έχουν ισχυρά
χαρακτηριστικά, το κλειδί για την παρασκευή ενός καλού Mojito είναι η
ισορροπία των γεύσεων.
Η συνταγή
50 ml Havana club
3 ετών
25 ml χυμό lime
2 κοφτές κουταλιές λευκή ζάχαρη
6-8 φυλλαράκια μέντας
6-8 παγάκια
Απογεμίζουμε με σόδα
Εκτέλεση
Ρίχνουμε τη ζάχαρη σε ένα ποτήρι του Collins(μεγάλο ποτήρι ‘’σωλήνα’’) μαζί
με τα φύλλα της μέντας και το χυμό του lime. Παίρνουμε το ξύλινο γουδί και ανακατεύουμε ελαφρά, με σκοπό να βγάλουμε τα αιθέρια έλαια
της μέντας παράλληλα με τη διάλυση της ζάχαρης. Στη συνέχεια βάζουμε τον πάγο(όχι
θρυμματισμένο), το ρούμι και απογεμίζουμε με σόδα. Διακοσμούμε με κλαράκι
μέντας ,αναδευτήρα και καλαμάκια.
Πολλοί bartender εκμεταλλευόμενοι την δημοφιλία του Mojito, προσπάθησαν να λανσάρουν
άλλοτε επιτυχημένα και άλλοτε όχι
παραλλαγές του. Οι περισσότερες αντικαθιστούν τη σόδα με κάποιο χυμό και έτσι
προκύπτει το Mango Mojito,το
pineapple Mojito,
το Mojito Royal(με
σαμπάνια) κ.ο.κ. Στο Mojito Diablo τοποθετήστε
μαύρη ζάχαρη και αντί για ρούμι, λευκή
τεκίλα και crème de cassis, απογεμίζοντας με sprite. Στη Κούβα θα το
συναντήσετε χωρίς την αλλαγή του βασικού αλκοόλ, με την προσθήκη όμως μερικών
σταγόνων αγκοστούρας. Μία όμως παραλλαγή του που σας προτρέπω να δοκιμάσετε,
είναι το Pink Mojito με χυμό cranberry στη θέση της σόδας και 5ml λικέρ raspberry(Chambord).
Στην υγειά σας
chalkida
ΤΟ ΠΙΟ ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ BAR ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου