Ο ιδιοσυγκρασιακός βαρύτονος, ο θρυλικός ηθοποιός, το σύμβολο της
αμερικανικής κουλτούρας!
Ο τραγουδιστής που ερμήνευε τα κομμάτια ως προσωπικές δηλώσεις, αισθαντικά και στο «μιλητό», με την ευκολία
των αυτοσχεδιαστικών ακροβασιών της τζαζ, θα μας χάριζε περισσότερες από 1.400 ηχογραφήσεις σε ένα από τα πλέον ογκώδη και τιμημένα μουσικά έργα.

Όσο για την έντονη και περιπετειώδη προσωπική του ζωή, τα θυελλώδη ειδύλλια και τις διαβόητες σχέσεις του με τον υπόκοσμο και το οργανωμένο έγκλημα, μόνο στον μύθο του προσέθεταν λιθαράκια, κάνοντάς τον συνώνυμο της εύθραυστης αρρενωπότητας...
Πρώτα χρόνια


Και ήταν ακριβώς η έκθεση στο ραδιόφωνο που θα τον έβαζε στο στόχαστρο του ηγέτη μπάντας Harry James (Harry James Orchestra), στο πλευρό του οποίου κάνει ο Σινάτρα τις πρώτες του ηχογραφήσεις, όπως το «All or Nothing at All».

Σόλο καριέρα
Μεταξύ 1943-1946, η σόλο πορεία του Σινάτρα απογειώθηκε: όχι λιγότερα από 17 singles καταφέρνουν να σκαρφαλώσουν στα Top 10 charts! To πλήθος των πιστών οπαδών του, που τον ακολουθούσαν κυριολεκτικά παντού, μαγνητίζονται από τη βαρύτονη χροιά του και τον αποκαλούν πλέον «The Voice» και «The Sultan of Swoon»!

Το 1945, ο Σινάτρα θα αποσπάσει μια ειδική βράβευση από την Ακαδημία Κινηματογράφου για ένα 10λεπτο φιλμάκι που προωθούσε τη φυλετική και θρησκευτική ανοχή στα μέτωπα του πολέμου.
Στα μεταπολεμικά χρόνια ωστόσο, η ξέφρενη επιτυχία που είχε γνωρίσει νωρίτερα άρχισε να φθίνει, με τον ίδιο να χάνει κινηματογραφικά συμβόλαια και να μην μπορεί να ηχογραφήσει (αρχές του 1950). Παρά το αδιέξοδο στο οποίο βρέθηκε, ο ίδιος θα κάνει θριαμβευτική επιστροφή το 1953, κερδίζοντας Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως αμερικανο-ιταλός στρατιώτης στην ταινία «Όσο Υπάρχουν Άνθρωποι» (From Here to Eternity).

Έχοντας και πάλι ανέλθει στο σταριλίκι, ο Σινάτρα θα εγκαθιδρυόταν εκεί στα χρόνια που θα έρχονταν, τόσο στη μουσική όσο και το σινεμά. Τίποτα δεν θα μπορούσε πλέον να τον απειλήσει! Και βέβαια σύντομα θα ερχόταν και η αναγνώριση των κριτικών, τόσο με τον ρόλο του στο «The Manchurian Candidate» (1962) όσο και την εμφάνισή του στο «The Man with the Golden Arm» (1955), για το οποίο απέσπασε μάλιστα άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Η Rat Pack
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '60, ο Σινάτρα ήταν και πάλι στην απόλυτη κορυφή! Αφού έλαβε τιμητικό Γκράμι για τη συνολική του προσφορά και έγινε πρωτοσέλιδο για την ερμηνεία του στο Newport Jazz Festival του 1965 με την περίφημη Count Basie's Orchestra, την ίδια εποχή ξεκίνησε και η πολυετής του σχέση με το Λας Βέγκας: ο Σινάτρα θα εμφανιζόταν για πολλά χρόνια ως το μεγάλο όνομα στο Caesars Palace...
Και βέβαια ως ιδρυτικό μέλος της φοβερής και τρομερής «Rat Pack», από κοινού με τους Ντιν Μάρτιν, Σάμι Ντέιβις Τζ., Peter Lawford και Joey Bishop, ο Σινάτρα θα γινόταν η επιτομή του αρσενικού: πότης, γυναικάς, τζογαδόρος! Μια εικόνα που θα τον ακολουθούσε έκτοτε και θα ανατροφοδοτούταν από τον Τύπο χτίζοντας έναν ασύλληπτο μύθο.
Με το μοντέρνο του look και τη διαχρονική του κλάση, για να μην αναφέρουμε το μνημειώδες κομμάτι του 1968 «My Way», ακόμα και τα αντισυμβατικά νιάτα της Αμερικής ήταν υποχρεωμένα να υποκλιθούν μπροστά του. Κάτι που έκανε έναν άλλο αμερικανικό μύθο, τον Τζιμ Μόρισον των Doors, να παραδεχτεί σχετικά: «Κανείς δεν μπορεί να τον φτάσει!».

Οι σχέσεις τους ωστόσο πήραν την κάτω βόλτα όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ ακύρωσε την επίσκεψή του στην οικία του Σινάτρα εξαιτίας των σχέσεων του κοσμικού τραγουδιστή με τον «νονό» και βασιλιά του υποκόσμου του Σικάγο Sam Giancana!

Προσωπική ζωή



Και μετά τον χωρισμό τους, ο Φράνκι παντρεύτηκε και για τρίτη φορά, τη Μία Φάροου (1966), με την ένωση να καταλήγει ωστόσο σε άλλο ένα διαβόητο διαζύγιο μόλις δύο χρόνια αργότερα (1968)...

Πολύ πρόσφατα, τον Οκτώβριο του 2013, η Μία Φάροου δήλωσε δημόσια ότι ο Σινάτρα θα μπορούσε να είναι ο πατέρας του 25χρονου πλέον γιου της, Ronan, που ήταν μέχρι σήμερα το μόνο επίσημο βιολογικό παιδί που έκανε με τον Γούντι Άλλεν.

Θάνατος και κληρονομιά
Το 1987, η συγγραφέας Kitty Kelley δημοσίευσε μια μη εξουσιοδοτημένη βιογραφία του Σινάτρα, σκιαγραφώντας ένα πορτρέτο του σύμφωνα με το οποίο ο τραγουδιστής βασίστηκε στις σχέσεις του με τη Μαφία για να χτίσει τη λαμπρή του καριέρα. Τέτοιοι ισχυρισμοί απέτυχαν φυσικά να κηλιδώσουν το όνομά του και να βλάψουν τη δημοτικότητά του.

Ο Σινάτρα εμφανίστηκε ζωντανά για τελευταία φορά το 1995 στο Palm Desert Marriott Ballroom της Καλιφόρνια. Στις 12 Μαΐου 1998, ο μεγάλος ερμηνευτής έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από έμφραγμα: ήταν 82 χρονών.
Ήταν η τελευταία πράξη σε μια καριέρα που απλώθηκε σε περισσότερα από 50 χρόνια, με τη μαζική αποδοχή του να συνεχίζει βέβαια να συγκινεί τα πλήθη, κι αυτό γιατί όπως το έλεγε εξάλλου και ο ίδιος: «Όταν τραγουδώ, πιστεύω ότι είμαι ειλικρινής». Αυτός ήταν ο Φρανκ Σινάτρα, ένας άνθρωπος που έζησε τη ζωή με τον δικό του τρόπο...
πηγή: newsbeast.gr
Bohéme café bar (boheme.gr)
chalkida
ΤΟ ΠΙΟ ΚΛΑΣΙΚΟ
ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ BAR ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου